کد مطلب:97311 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151

و اما انسانهائی كه در روند تكاملی به این مرحله ی از كمال نرسیده اند به هیچ وجه موضعگیری های آنان نمی تواند معیار حق و باطل باشد هر چند قهرمان باشند، قهرمان علم، قهرمان سخن، قهرمان مبارزه و پیكار و...

قهرمان پرستی قدرت اندیشه و ابتكار و سنجش حق و باطل را از انسان سلب می كند، و قهرمان را خداگونه جانشین قدرت تفكر و اندیشه در او می نماید و حس اعتماد به نفس را از بین می برد و قهرمان پرست به جای استدلال برای حق بودن یا باطل بودن بر مساله ی ایدئولوژیكی یا اجتماعی و یا سیاسی و غیره، با چماق قهرمان، بر سر مخالف عقیده ای كه بر اساس تقلید از قهرمان خویش گرفته، می كوبد و این واقعیتی است كه در تمام جوامع و در همه مكتبها به چشم می خورد.

هر كس با تاریخ صدر اسلام آشنا است می داند كه قهرمان پرستی و چماق كردن شخصیتهای بزرگی كه سوابق ممتد مبارزاتی داشته اند، یكی از بزرگترین موانع تداوم انقلاب اسلامی و موجب بسیاری از جنگها و خونریزیهای بناحق بوده است.

[صفحه 68]

صفحه 68.